Wędzidełko podjęzykowe to niewielka błona łącząca podstawę języka z dnem jamy ustnej. To pamiątka po okresie embrionalnym – wtedy język jest „sklejony” z jamą ustną i oddziela się w pierwszym trymestrze ciąży, a pozostałością po tym wydarzeniu jest wędzidełko. U kilku procent dzieci zdarza się, że wędzidełko podjęzykowe jest za krótkie i konieczne jest jego podcięcie.

H2: Czym jest tzw. skrócenie wędzidełka?

Skrócenie wędzidełka podjęzykowego to zabieg, który polega na nacięciu tej fałdki skóry wysterylizowanym narzędziem. Najczęściej wykonuje się je u noworodków i niemowląt, tak aby skrócone wędzidełko nie zaczęło dawać objawów, które mogłyby zostać utrwalone. Można do nich zaliczyć wady wymowy (dziecko ma problemy z głoskami R, L, T, D i N, a także polskimi DŻ, DŹ, SZ, CZ) oraz wady zgryzu. Powstają one przez to, że źle ułożony język uniemożliwia prawidłowy rozwój budowy całej jamy ustnej. Zbyt krótkie wędzidełko powoduje też ślinotok u małych dzieci, seplenienie, a nieleczony może doprowadzić nawet do szczękościsku. Częstą konsekwencją niepodciętego wędzidełka jest diastema (szeroka przerwa między przednimi zębami).

H2: Jakie konsekwencje zdrowotne może nieść skrócenie wędzidełka?

Podcięcie wędzidełka, tak jak każdy inwazyjny zabieg może wiązać się z różnymi powikłaniami. Najczęstszym jest powstawanie bliznowaceń po skróceniu wędzidełka i zabieg trzeba powtarzać. Dzieje się tak głównie w przypadku starszych dzieci. Reszta powikłań to standardowe objawy towarzyszące zabiegowi i można do nich zaliczyć:

• ból po zabiegu utrzymujący się kilka dni
• nieprzyjemny zapach z ust spowodowany aktywnością białek w obrębie rany, znika po około tygodniu
• podwyższona temperatura przez około tydzień po zabiegu
• dyskomfort spowodowany obecnością szwów (w przypadku przeprowadzania zabiegu u młodzieży i dorosłych)
• niewielkie krwawienie z rany

H2: Na czym polega zabieg podcięcia wędzidełka?

Najpierw należy skonsultować się z lekarzem pediatrą lub laryngologiem, aby zbadał wędzidełko i stwierdził, czy zabieg jest konieczny. Przeprowadza się go w znieczuleniu miejscowym (rzadziej w ogólnym), a u noworodków bez znieczulenia. Wędzidełko nacina się nożykiem chirurgicznym, specjalnymi nożyczkami lub laserem. Przy wycinaniu pojawia się niewielka ilość krwi, którą tamuje się jałową gazą opatrunkową. Ryzyko zakażenia w gabinecie lekarskim jest bardzo niskie, dlatego zabieg podcięcia wędzidełka podjęzykowego jest bardzo bezpieczny. Kiedyś cięcie wędzidełka u noworodków krótko po porodzie, jeszcze w szpitalu było normą. Dziś tak nie jest, dlatego wzrosła liczba dzieci z przerostem wędzidełka i wadami wymowy. Im szybciej zdecydujemy się na zabieg, tym lepiej. Zwlekanie skutkuje utrudnionym pobieraniem pokarmu, a w przyszłości wadami zgryzu i wymowy, które są z czasem coraz trudniejsze do wyleczenia. Po zabiegu dziecko musi współpracować z laryngologiem, który dzięki ćwiczeniom nauczy je poprawnie ruszać językiem – sam zabieg podcięcia wędzidełka nie sprawi, że język będzie układał się prawidłowo (tylko go „uwalnia”) i dziecko musi się tego nauczyć.