Zadaniem każdego rodzica jest nauczenie swojego dziecka wielu codziennych czynności takich jak szczotkowanie zębów, czy samodzielne zapinanie guzików. Kiedy dziecko już trochę podrośnie i ma odpowiednie zdolności manualne przychodzi czas na naukę wiązania butów. Niektóre dzieci uczą się tej sztuki szybko, innym zajmuje to trochę więcej czasu, ale każdy szkrab w końcu opanuje to zadanie. Podczas nauki wiązania sznurówek często przypominamy sobie o naszym dzieciństwie. Patrząc na zmagania naszych pociech przypominamy sobie czasy, kiedy to my musieliśmy stawić czoło temu nowemu wyzwaniu. Nie raz pojawia się wtedy na naszych twarzach uśmiech. Widząc skupioną, czasem rozgniewaną i zniecierpliwioną minę dziecka, a na końcu uśmiech szczęścia z powodu udanego zawiązania sznurówek w pętelkę sami czujemy radość i dumę. Jednak jak ułatwić dziecku to zadanie, by szybko, sprawnie i bez większych trudności nauczyło się wiązać buty? Spróbujmy sobie opowiedzieć o różnych metodach wiązania butów.

Różne sposoby wiązania sznurówek

Są dzieci, które będą chciały się nauczyć wiązać buty na własnych nogach, na nogach swoich najbliższych, bądź też na bucie, który po prostu znalazły w szafie. Jednym z lepszych sposobów jest przygotowanie butów treningowych, jeden dla naszej pociechy a drugi dla samego siebie.

Istnieją różne metody wiązania butów. Pierwszy z nich to wiązanie na okrętkę. W tej metodzie z jednej sznurówki tworzymy pętlę, drugą owijamy ją dokoła i przekładamy pod spodem tak, aby też utworzyła się pętla i zaciskamy. Drugi sposób jest nazywany różnie, najczęściej można spotkać się z nazwą uszy królika. W drugiej metodzie tworzymy dwie pętle, które krzyżujemy i jedną pętlę przekładamy pod drugą a na końcu zaciskamy.

Dodatkowo naukę wiązania butów możemy urozmaicić wierszykami, dzięki czemu dzieci łatwiej zapamiętają ruchy wykonywane podczas zawiązywania, a cała nauka będzie dla nich o wiele bardziej ciekawa.

Sznurowanie butów krok po kroku

Najpierw przygotowujemy dwa buty: jeden dla siebie, drugi dla malucha. Wiązanie takiego buta powinniśmy zacząć od powolnego pokazania dziecku, krok po kroku opisując co robimy, jak zawiązać cały but. Robimy to po to, aby dziecko zaobserwowało ile czynności musi wykonać, aby osiągnąć swój cel. Później musimy pokazać poszczególne elementy. Zaczynamy od pierwszego kroku, który dziecko powtarza. Jeśli dziecko nauczyło się wykonywać ten element, przechodzimy do kolejnego kroku pokazując go z krokiem pierwszym. Dziecko powtarza całą czynność. Robimy tak, aż dotrzemy do ostatniego elementu i dziecko będzie w stanie samo powtórzyć całą czynność. Później dopracowujemy to, co jest niedokładne. Najczęściej początkowe problemy wynikają ze zbyt luźnego wiązania buta, przez co sznurówki bardzo szybko się rozwiązują.

Przy nauce wiązania butów musimy wykazać się cierpliwością i dać wykazać się naszemu kochanemu szkrabowi.

W ostateczności zostają buty bez sznurówek

Bywa, że załamujemy ręce, bo nie wiemy co jeszcze możemy zrobić, by nasze dziecko posiadło umiejętność wiązania sznurowadeł. Czasami próbujemy użyć różnych trików, sztuczek i akcesoriów, ale to nie zawsze zdaje egzamin. Musimy uzbroić się cierpliwość i poczekać. Być może dziecko samo kiedyś wpadnie na pomysł, że chce nauczyć się wiązać sznurówki. Spokojnie, nic na siłę. W tym momencie zawsze pozostają nam buty, które można po prostu wsunąć na nogę, bądź są zapinane na rzepy, zatrzask, bądź zamek błyskawiczny.